Orthoagogisch centrum Sint Jan de Deo werd opgestart in 1822. Gedurende een periode van 59 jaar was de “armenschool van Sint-Vincentius” er gevestigd.
In 1881 werden de gebouwen door de Zusters van Liefde van Kortemark gekocht en omgevormd tot een rustoord voor bejaarden en een tehuis voor wezen.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1915) werd dit ‘Sint-Jansgesticht’ door de Duitsers ingericht als ‘feldlazarett’. In 1931 werd de bouw van een nieuwe vleugel aangevangen en werd het geheel tot een degelijk rusthuis ingericht.
Midden de jaren ’70 werd het tehuis Sint-Jan de Deo erkend als bezigheidshome. De bewoners met een handicap van het vroegere rustoord konden er blijven wonen.
In 2010 werd de voorziening overgenomen door de Broeders van Liefde. Vandaag heeft Sint Jan de Deo een erkenning als tehuis niet-werkenden (nursingtehuis) voor 60 volwassenen met een ernstig of diep verstandelijke en eventueel meervoudige beperking.
Eind 2013 kon OC Sint Jan de Deo met de opstart van huis 7 een nieuwe uitdaging aangaan. Aangezien we onze huidige doelgroep (nursing) niet konden uitbreiden met een erkenning voor 10 bedden kwam een alternatief gebruik van het gebouw in aanmerking. We streefden, en streven er nog steeds naar, om hiermee een antwoord te kunnen bieden aan personen die een (specifieke) woon- of ondersteuningsvraag hebben. We wensen ons hierbij open te stellen voor diverse voorstellen en zijn bereid om dit nieuw project samen met anderen uit te bouwen. Het uitgangspunt blijft dat we vertrekkende van individuele vragen open staan om samen met de cliënt en zijn/haar sociaal netwerk te bekijken hoe we de nodige aspecten van de ondersteuningsvraag kunnen beantwoorden.
